Update: Amersfoort,Donderdag 23 december 2021

The Atlantic, Kind in een kerk Yogyakarta, Indonesië
Met Kerstmis vieren we altijd de verjaardag van Jezus. Niemand weet zijn echte geboortedag. Maar dat maakt ook niet uit. Het gaat om de aandacht voor deze boeiende persoonlijkheid. Al ruim tweeduizend jaar houdt deze mens de gemoederen van velen bezig. Dat is enerzijds opmerkelijk als je bedenkt dat we sowieso heel weinig van de historische figuur Jezus van Nazareth weten. Volgens deskundigen is hooguit tien procent historisch wetenschappelijk traceerbaar. Toch is in de loop van die tweeduizend jaar die volgden een bijna volledig beeld rond zijn persoon tot stand gekomen. Maar of dat beeld klopt met de historische Jezus is maar de grote vraag. Hij is in ieder geval meer dan Heilig verklaard. Want ruim twee eeuwen na zijn dood hebben de bisschoppen van de vroege christelijke kerk in Nicea[i] hem met een zeer krappe meerderheid als Zoon van God aangemerkt.

Eerste Consilie Nicea 325 nChr
Beter bekend als de Drie-eenheid, Vader, Zoon en Heilige Geest. Definitief werd de leer van de Drie-eenheid vastgesteld op het Concilie van Chalcedon[ii] in 451 na Chr. Hoewel dit besluit een stevige Bijbelse grond mist, is zijn ‘merk’ nog steeds gewild. Met recht kunnen we stellen dat deze actie een gouden greep is geweest. De figuur van Jezus heeft daardoor mythische vormen aangenomen. In de loop van de eeuwen zijn er diverse beelden rondom hem ontstaan. Ik noem er een paar. Vele religieuze richtingen duiden hem aan als de stichter van het Christendom. Anderen beweren dat hij zelf nooit een nieuwe religieuze richting heeft willen stichten. En beschouwen Apostel Paulus als de stichter. Anderen beweren dat Jezus in Israël één van de vele rondtrekkende zich Messias noemende predikers is geweest. En zoveel is inmiddels wel bekend geworden dat hij is als Jood is geboren en als Jood is gestorven. Of hij echt de Zoon van God is, lijkt voor velen heel discutabel. Maar dat kan en mag voor eenieder verschillend zijn. Dat Jezus van Nazareth grote gaven heeft gehad lijkt onbetwistbaar waar te zijn. Of moet hij toch eerder gezien worden als een politicus die de nieuwe koning van Israël wilde worden om zo zijn medeburgers te bevrijden van het Romeinse juk? En is hij altijd wel de kampioen geweldloosheid geweest? Of was hij een vrijheidsstrijder, die gebruik van geweld niet schuwde? We weten het niet. Of hebben we te maken met een wonderdoener die zo nu en dan ook geesten[iii] uitdreef (Mattheüs 8:28-34; Lucas 8:26-39)?

Mozaïek van het exorcisme van de demonische Gerasene uit de basiliek van Saint’Apollinaire Nuovo in Ravenna, daterend uit de zesde eeuw na Christus
Mijn conclusie is dat ondanks alle veronderstellingen wij weinig kennis hebben over de echte Jezus zelf. Maar we blijken wel in staat te zijn om aan de hand van diverse bij elkaar gesprokkelde bijbelteksten en andere circulerende geschriften onze eigen Jezus te kunnen creëren.
Hierbij grijp ik terug op de dienst in de Dominicus op de vierde adventszondag 19-12-2021. Hier is een stukje voorgelezen uit het apocrief[iv] Bijbelboek. Het is een duidelijk apocrief verhaal over Jezus, zijn moeder en Jozef. In deze dienst is aandacht geschonken aan de eenzame positie van Jozef in dit hele verhaal. Colet van der Ven heeft dit onderwerp eenzaamheid prachtig uitgediept. Ik voeg een link bij waar u de hele dienst kunt terugluisteren: https://dominicusamsterdam.nl/luister/
Het verhaal uit het pseudo Mattheus[v] Evangelie stamt zeer waarschijnlijk uit de 6e eeuw na Christus. Waar de figuren Jezus, Maria en Jozef vanuit een vroeg traditioneel Katholieke visie worden belicht. Calvinisten onder ons zullen deze versie waarschijnlijk niet zo kunnen waarderen. Maar men moet niet vergeten dat ook toenmalige kerkvaders naar opnieuw vertelde verhalen met bekende thema’s zochten om mensen die zeker niet konden lezen of schrijven toch iets van dieper gelegen religieuze aspecten van zo’n verhaal mee te geven. Het verhaal behoudt ook in deze context iets mysterieus, iets boven natuurlijks.

The Atlantic: Irakese Christenen rond een vuur bij de Kerst mis op Kerstavond bij een kerk in de buurt van Mosul
Toch heeft het bestaan van de Jezus figuur voor mij altijd iets heel bijzonders gehad. Zijn verschijnen in de geschiedenis lijkt op een puur geschenk. Dat geschenk roept ons wakker tot in de diepste vezels van onze ziel. Het is geen verplichtend geschenk, maar puur. Dan kan er ook geen sprake zijn van een moeten. Een puur geschenk moet ook vrij zijn van moeten. Als je een geschenk als puur ziet is er liefde in het spel. Ook liefde wordt zonder wet, plicht of schuld gegeven.
Zijn leven, zijn uitspraken stemmen mij tot nadenken. Voor mij is zijn levenshouding diep verankerd aanwezig in het Joodse denken en bij hem tot volle ontplooiing is gekomen.
Zijn woorden bepalen ons bij de diepere waarden van ons leven. Voor mezelf stel ik nu bijvoorbeeld vast dat Jezus de mens bewust wil maken dat lijden bij ons leven hoort. Het lijden heeft geen zin of is geen doel in zichzelf. Het lijden is er. Aan mijzelf de vraag hoe ik er mee omga! Lijden is een kernelement van een levenshouding. Jezus durfde lijden onder ogen te zien!. Hij is geen cynicus geworden. Het lijden heeft een kern dat er gewoon is in ons leven. Dat geldt ook voor de zonde. Deze zit in de wereld. Zie WO II, Vietnam, Irak, Afghanistan, ISIS, enzovoort.
Naar mijn huidige opvatting heeft Jezus de zonde niet weggenomen door zijn offer.
Hij is door de Romeinen ter dood gebracht omdat zij hem staatsgevaarlijk vonden.
Hij laat zien dat leven lijden is. Hij brengt ons terug bij het goddelijke. Hij laat ook zien dat de mens het vermogen heeft tot moreel denken en handelen. Moraliteit heeft te maken met de wil tot het goede of de intentie een innerlijke gerichtheid tot het goede. Het meest pregnante voorbeeld is zijn aandacht voor het begrip NAASTENLIEFDE! Zoals ook beschreven in onderstaande bijbelteksten:
Naardense Bijbel - Lukas 10: 27 :
Maar ten antwoord zegt hij: ‘liefhebben zul je de Heer je God,
vanuit heel je hart, met heel je ziel, met al je kracht’ (Deut. 6,5) en met heel je verstand, en: ‘je naaste aan jou gelijk’ (Lev. 19,18)
Naardense Bijbel – Marcus 12:30 :
liefhebben zul je de Heer, je God, uit heel je hart, uit heel je ziel, uit heel je verstand
en uit heel je kracht’ (Deut. 6,4-5)! Tweede is dit: ‘liefhebben zul je je naaste
als jezelf’ (Lev. 19,18)!- een ander gebod, groter dan deze, is er niet.
(NB: Let op het onderscheid in beide bijbelteksten. Bij Lukas is er sprake van een gelijkschakeling “en – en”. En bij Marcus is er nog een hiërarchie…)
In zijn thema NAASTENLIEFDE komt altijd weer zijn aandacht voor “de Ander” voor. Mijn denken heeft zich op dat aspect van Jezus geconcentreerd. Voor mij activeert Jezus het goede als essentie in de mens. Hij moet beseft hebben dat deze essentie in vele gevallen ondersneeuwt en het eigen belang, het persoonlijke gewin, de ander als middel gebruiken, enzovoorts, de boventoon voert. Dat is ook de essentie van de beroemde parabel van de barmhartige Samaritaan.

The Atlantic: Syrische vrouw deelt kerstkadootjes in Gawelan vluchtelingenkamp bij Erbil, Irak
Uit deze parabel komt ook de metafysische vraag naar boven waarom er kwaad is en niet eerder het goede? Het goede is een essentie in ons. Het is geen principe of kwaliteit. Het ligt in de wil tot het goede. Maar het goede lijkt steeds voortvluchtig.
Voor Jezus is de Ander, de naaste een doel, die een waarde in zichzelf heeft.
We kennen toch allen de gulden regel: “Handel zo dat u de medemens, oftewel in uzelf of in de ander behandelt als een doel in zich en niet als middel”.
En omgekeerd hoort bij dit thema NAASTENLIEFDE ook als Jezus zegt in
Mattheus 25: 35 -42 ( Naardense Bijbel):
want ik had honger en ge hebt me te eten gegeven, ik had dorst en ge hebt me laten drinken, ik was een vreemdeling en ge hebt me in uw samenkomst gebracht
naakt en ge hebt me iets omgeworpen, ik werd ziek en ge hebt naar me omgezien, ik was in een bewaking en ge zijt tot mij gekomen!
Dán zullen de rechtvaardigen hem antwoorden en zeggen: Heer, wanneer hebben we u hongerig gezien en gevoed, of dorstig en laten drinken?-
Wanneer hebben we u als vreemdeling gezien en in de samenkomst gebracht, of naakt en iets omgeworpen?-
wanneer hebben we u ziek gezien of onder bewaking en zijn we tot u gekomen?
En ten antwoord zal de Koning tot hen zeggen: amen is het, zeg ik u: zoveel ge gedaan hebt aan één van dezen, mijn geringste broeders-en-zusters, hebt ge mij gedaan!
Schenk nieuw licht!
Wat merken wij in deze ik-gerichte maatschappij? In de steeds meer polariserende samenleving? Toch het tegenovergestelde! Wordt het niet de hoogste tijd om afscheid te nemen van de ik-cultuur die ons al ruim vijfhonderd jaar beheerst? Want alles wat met een naaste, de ander te maken heeft, lijkt steeds sterker te worden weggedrukt. Je ziet dat dagelijks bijvoorbeeld in het verkeer, als je in een winkelstraat loopt en in de omgang met mensen.

Barmhartige Samaritaan, Giacomo Conti 1840
Daarom is het Open Huis in de Dominicus[vi] zo’n belangrijk initiatief in de lijn van Jezus Messias. Een feest voor iedereen, bijzonder ook voor thuis- en daklozen.
En om alleen stil te staan wat er in Coronatijd allemaal niet kan is een open kerk op 1e kerstdag[vii] een prachtig moment om even tot je zelf te kunnen komen. En vooral ook bij de gedachten van deze jarige die ons daar dagelijks attendeert op het belang van de Ander voor onszelf. Zonder de Ander kunnen we nooit mens zijn.
Hoe is dan mijn levenshouding? Als ik tot de ontdekking kom dat ik mijn medemens leed heb aangedaan, wat gebeurt er dan met mij? Zwijg ik? Ontken ik zijn of haar lijden? Durf ik de bewustwording van mijn bijdrage aan het leed aan mijn medemens onder ogen te zien? En daarin actief stappen ondernemen om zijn of haar leed te verzachten. Durven wij bij voorbeeld als volk, als gemeenschap, als kerk, als persoon het ultieme leed dat de Joden en vele andere onschuldige slachtoffers in WO II is aangedaan onder ogen te zien? Of blijven we afwerend zwijgen en ontkennen? Mijns inziens begrijpen we pas iets van het lijden van Jezus als wij aandacht durven geven aan het lijden van deze genoemde en vele andere slachtoffers? Daar moeten we juist over praten.
Tot slot daarom een lied speciaal opgedragen aan de naamlozen. Zij zijn ook onze naasten.
Lied voor de naamlozen ( tekst Colet van der Ven en Muziek Arjen van Baest)
Ach jij naamloze naaste
Niemand ben je niet geweest.
Ik zag je vliegen
Tegen de stormwind in
Ik voelde je waaien
Als fijn zacht zand
Droomde je razend
Zeven orkanen
Maar je naam
Heb ik nooit gehoord
Ach jij naamloze naaste
Niemand ben je niet geweest.
Een witte raaf ben je
Een vlinder van goud
Volgertje vleugellam
Adelaarsvlucht
Maar je naam
Ach naamloze vreemde
Verre stem
Heb ik nooit gehoord
Ach jij naamloze naaste
Niemand ben je niet geweest.
Je waant je niemand
Denkt je niets
Je wordt gezien
Gekend gezonden
Velen ben je
Van alles veel
Alleen je naam
Heb ik nooit gehoord
Laaien kun je
Als knetterend snelvuur
Lichten
Als tropische morgenrood
Ach jij naamloze naaste
Niemand ben je niet geweest.

The Atlantic: Naamloze Pakistaanse vluchtelingen proberen in ruwe zee vanuit Turkije het eiland Kos te bereiken. Hun bootje raakt op drift…
Tegenstelling kan haast niet groter

The Guardian 2021 London: zo kan het ook
Update Donderdag 23 december 2021 : een interessant artikel uit de Volkskrant van 22 december als aanvulling op mijn betoog...
Kerstmis: voor de kerk toch een wat problematisch verhaal, maar voor gelovigen een feest
De kerk heeft altijd in haar maag gezeten met Kerst. Het feest is minder diep geworteld in de christelijke geloofsleer dan bijvoorbeeld Pasen. Misschien dat het juist daarom wereldwijd zo populair is, zowel onder gelovigen als onder niet-gelovigen. En het is natuurlijk een goed verhaal zo aan het einde van het jaar.
Sander van Walsum22 december 2021, 18:04
Nog maar weinig mensen in het ontkerstende Nederland verlangen naar een kerkgang. Behalve in de kerstnacht. Dan warmen zij zich massaal aan het dovende vlammetje van het christendom. Lange tijd hebben de kerken geworsteld met de vraag of ze blij moesten zijn met deze gelegenheidsbezoekers, en of ze moesten voorzien in hun behoefte aan profane kerstromantiek. Maar uiteindelijk stelden de kerken zich op het standpunt dat het niet aan hen was om te oordelen over de motieven van ongeregelde kerkgangers, en dat incidenteel kerkbezoek altijd nog te verkiezen was boven geen kerkbezoek.
Zo denken de betrokken kerkgangers er ook over, getuige hun teleurstelling over het feit dat zij voor het tweede coronajaar in successie geen nachtdienst of -mis kunnen bijwonen. Ze voelen zich beroofd van een dierbaar ritueel dat bij sommigen warme herinneringen oproept aan hun jeugd, bij anderen voorziet in een behoefte aan gemeenschappelijkheid of een universele vredesboodschap op de drempel van een nieuw jaar.
Maar ironisch is het wel: dat de kerken het best worden bezocht tijdens een hoogfeest dat door rechtgeaarde gelovigen lager wordt aangeslagen dan Pasen, Pinksteren en Hemelvaart. Niet alleen omdat de kern van het christelijke geloof meer besloten ligt in de kruisdood en de verrijzenis van Jezus dan in diens geboorte, maar ook omdat de kerk altijd met het kerstfeest in haar maag heeft gezeten. Kerstmis is minder diep geworteld in de christelijke geloofsleer dan de andere hoogfeesten en is daardoor ook gevoeliger gebleken voor secularisering. En juist omdát kerstmis vergaand is losgezongen van zijn christelijke oorsprong – die ook nog eens wordt betwist – kan het zich wereldwijd in zo’n grote populariteit verheugen, schreef de Duitse germanist Karl-Heinz Göttert in het boek Weihnachten, Biographie eines Festes.
Kerstmis op werkdagen
De mensen – gelovig of niet – tonen zich zeer aan gehecht aan het feest. Getuige alleen al het feit dat pogingen om het af te schaffen of in te lijven bij een ideologie steeds op resolute weerstand zijn gestuit. Kerkhervormer Maarten Luther maakte bezwaar tegen de ‘verwereldlijking’ waaraan het feest in zijn tijd – de vroege 16de eeuw – al ten prooi was gevallen. Dat kerstmis, anders dan Pasen, meestentijds op werkdagen werd gevierd, was hem een gruwel.
Maar zijn tijdgenoten waren er juist om die reden zo op gesteld. Luther was zich daarvan bewust en richtte zijn pijlen dus op een ander kerkelijk feest: dat van Sint Nicolaas. Ook met gering succes overigens. Latere kerkhervormers als Zwingli en Calvijn slaagden er evenmin in het volk van zijn kerstverslaving te genezen.
In Engeland ontketende Oliver Cromwell bijna een opstand met zijn verbod op kerstvieringen en andere residuen van het rooms-katholicisme. De Russen gingen het kerstfeest ondergronds vieren toen Stalin het in 1929 verbood. In het fascistische Italië raakte de kerstboom – meer een protestants dan een katholiek attribuut – pas in zwang nadat Mussolini had geprobeerd hem in de ban te doen. De Duitsers gaven in de jaren dertig maar mondjesmaat gehoor aan de aansporing van Hitler om de ballen in hun boom te vervangen door nazisymbolen.
Voor toegewijde nazi’s was kerstmis een weeïg elixer van christendom, burgerlijkheid en – het ergst van alles – pacifisme. Veteranen van de Eerste Wereldoorlog herinnerden zich nog waartoe dat kon leiden: verbroedering tussen Duitse en Britse soldaten tijdens de kerstdagen van 1914. Daarvan waren de nazi’s niet gediend. ‘Wij willen de vrede niet’, declameerde de Völkischer Beobachter in de Kersttijd van 1925.
Problematisch feest
Ook in theologische zin is Kerstmis altijd ‘een problematisch feest geweest’, schrijft Göttert. Vandaar dat het de eerste eeuwen van de kerk niet, of hooguit op lokaal niveau, werd gevierd. Zo werd een felle strijd gevoerd over de vraag of de viering van een geboorte – ‘een heidens gebruik’ – wel passend was, en zo ja, op welke dag déze geboorte moest worden gevierd.
25 december had goede papieren, omdat dit al een feestdag was in het Romeinse Rijk, en omdat de Kerkvader Augustinus meende dat ‘de Heer zelf’ met de zonnewende (het moment waarop de zon vanaf de aarde haar meest noordelijke of zuidelijke positie heeft bereikt) kenbaar zou hebben gemaakt dat Zijn voorkeur uitging naar deze dag. Maar er werden ook argumenten voor een viering op 6 januari aangevoerd. Toen voor theologen kwam vast te staan dat de onbevlekte ontvangenis van Maria op 25 maart moest hebben plaatsgevonden, verschaften de wetten der natuur de voorstanders van 25 december een doorslaggevend argument.
En zo gaf Kerstmis aanleiding tot meer theologische disputen. Die hingen mede samen met het feit dat de kerstvertellingen van Lucas en Mattheus, de twee evangelisten die het uitvoerigst over de geboorte van Jezus hebben geschreven, onderling tegenstrijdig zijn. Volgens de een begaven Jozef en Maria zich van Nazareth naar Bethlehem – waar zij een stal betrokken – om aan de door keizer Augustus verordonneerde volkstelling deel te nemen. Volgens de ander woonde het echtpaar al in Bethlehem – niet in een stal, maar in een ordentelijk huis. De drie koningen waarover Mattheus schreef, ontbreken in de versie van Lukas. Net als de kindermoord van Bethlehem.
Symboliek van het verhaal
Voor Bijbelvorsers waren deze ongerijmdheden enigszins ongemakkelijk, maar de modale gelovige stoorde zich er niet aan: daarvoor was het kerstverhaal simpelweg te mooi, en daarvoor was de symboliek van de stal, de kribbe en de ster van Bethlehem te krachtig. Zodanig dat de mensen in het door en door ontkerkelijkte Nederland er nog steeds kennis van willen nemen. De vraag is of ze dat ook hadden gedaan als kerstmis in een ander jaargetijde zou worden gevierd. De laatste week van het jaar roept bij mensen hoe dan ook een kerststemming op, ook als ze die zelf niet zo zouden omschrijven. Dat hebben de pleitbezorgers voor 25 december destijds goed aangevoeld.
________________________________________________________________________
[i] https://nl.wikipedia.org/wiki/Eerste_Concilie_van_Nicea
[ii] https://nl.wikipedia.org/wiki/Drie-eenheid#:~:text=In%20de%20uitspraken%20van%20het,Chalcedon%20in%20451%20na%20Chr.
[iii] https://nl.wikipedia.org/wiki/Exorcisme
https://www.jezuieten.org/nieuws/waarheen-met-de-duivel/
https://en.wikipedia.org/wiki/Exorcism_in_Christianity
[iv] https://nl.wikipedia.org/wiki/Apocrief
[v] https://nl.wikipedia.org/wiki/Apocriefen_van_het_Nieuwe_Testament
https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_van_de_Hebreeën
https://nl.wikipedia.org/wiki/Evangelie_van_de_Nazorenen
Jezus temt de wilde dieren (Ps.Mat. 18-19)
In het Evangelie van Pseudo-Mattheüs komen enkele anekdotes voor, waarvan ik er hieronder twee in vertaling weergeef. Pseudo-Mattheüs is een zogeheten protevangelie of kindheidsevangelie en biedt in onderstaande gevallen een uitbreiding van het bekende evangelie naar Mattheüs. Vermoedelijk is het kort na 600 na Chr. in het Latijn geschreven. Herodes komt erachter dat hij door de magiërs is bedrogen en laat in Bethlehem alle kinderen van twee jaar en jonger ombrengen.
Maar de dag voordat dit gebeurde, waarschuwde een engel van de Heer Jozef: “Neem Maria en het kind en ga via de weg door de woestijn naar Egypte.”
Toen zij arriveerden bij een bepaalde grot om zich daar te verfrissen, klom Maria van haar rijdier en ging zitten met Jezus in haar schoot. Nu waren er drie knechten en met Maria een meid, die met hen op reis waren. En zie, plotseling kwamen er vele draken uit de grot naar buiten, en omdat de knechten hen zagen, schreeuwden zij het uit. Toen maakte de Heer, ook al was hij nog geen twee jaar, zich los, ging op zijn voeten staan en stond vóór hen. Welnu, die draken aanbaden hem en toen ze hem aanbeden hadden, vertrokken zij. Toen is vervuld wat gezegd is door de psalm schrijvende profeet: ‘Looft de Heer over de aarde, jullie draken en alle afgronden!’ (Ps. 148:7). Welnu, de Heer Jezus Christus zelf liep met hen mee als een klein kind, zodat ze hem geen last bezorgden. Maar Maria en Jozef zeiden tegen elkaar: “Het is beter dat die draken ons doden dan dat zij het kind pijn doen.” Jezus zei tegen hen: “Beschouw mij niet als een klein kind, ik ben immers altijd een volwassen man geweest en dat ben ik nog, en het is noodzakelijk dat ik alle soorten wilde dieren tam maak.”
Welnu, op dezelfde manier aanbaden ook leeuwen en panters hem. Zij begeleidden hem in de woestijn waarheen Maria en Jozef ook gingen: ze gingen voor hen uit om hun de weg te laten zien. Zij toonden gehoorzaamheid door hun koppen te buigen in diepe eerbied en toonden dienstbaarheid door met hun staarten te kwispelen. Welnu, de eerste dag dat Maria de leeuwen rondom haar zag komen, en ook de panters en nog meer monsters van beesten, werd zij zo wit als een doek. Toen het kind Jezus haar gezicht zag, glimlachte hij en zei tegen haar met een troostende stem: “Wees niet bang, moeder, zij komen immers niet aansnellen om u kwaad te doen, maar om u te gehoorzamen.” En met deze woorden sneed hij de angst in hun hart weg. Leeuwen, ezels, runderen en lastdieren liepen dus samen met hen mee om hun bagage te dragen. En tegelijk gingen ze waar een halteplaats was gemaakt op voedsel uit. Er waren ook tamme rammen, die tegelijk uit Judea vertrokken waren en hen volgden. Zelfs die liepen zonder vrees tussen de wolven. De een was niet bang voor de ander, en niemand werd in enig opzicht door iemand kwaad gedaan. Toen is vervuld wat Jesaja zei: ‘De wolven zullen met de lammeren grazen en de leeuw en het rund zullen samen stro eten’ (Jes. 65:25).
[vi] https://boeddhistischdagblad.nl/nieuws/136943-vijftig-jaar-open-huis-feest-in-de-dominicuskerk/
[vii] https://dominicusamsterdam.nl/wij-doen/open-huis/
https://www.nieuwwij.nl/actueel/met-qrstmis-op-weg-naar-de-tweede-coronakerstmis/
https://www.kn.nl/advent/nieuw-initiatief-qrstmis-laten-zien-dat-de-kerk-er-ook-nu-is/
Als ik de reacties lees, dan bekruipt mij een kritisch gevoel.
Wat was en is de aanleiding van het artikel?
Gisteravond mocht ik, als vrijwilliger, mede de dienst leiden voor oorlogsveteranen.
Sarajevo, Srebrenica, Afghanistan, Nieuw Guinea. Er staan onwisbare beelden op hun netvlies.
Ik sprak een hoog geplaatste leger officier. Hij vertelde mij spontaan en eerlijk dat hij niet meer gelooft in een hogere macht. Door wat hij had meegemaakt, was zijn beetje geloof volledig weg!
Zo sprak ik veteranen die door de acties juist het geloof versterkt hadden gekregen!
Dus 180 graden tegenstellingen.
We hebben eerst de gevallen kameraden bij hun rustplaatst het licht met kaarsen gebracht. Wat een moment!
De dienst daarna kenmerkte zich door de kameraadschap van…
Ronald wat versta jij onder ongelovigen, het komt over dat je word gedwongen, om en geloof te belijden, wat en ellende hebben geloven in de wereld wel niet veroorzaakt, in de afgelopen eeuwen, tot op de dag van vandaag, wat zijn er in het verleden vele kruistochten door pauzen georganiseerd, om mensen die en andere geloofs richting volg den, om onschuldige oudere jongeren kleine kinderen uit te moorden, onder het motto het kruis leger van de heer, de zwaarden werden gezegend met wij water in op dracht van de paus, ik zeg altijd iemand die niet naar en kerk of een instituut gaat, gelooft vaker nog dieper maar dan in zich zelf, en in zijn dagelijks leven, in zijn levenshoudin…
Je hebt een mooie Jezus. Hij lijkt erg op de mijne. Ik sluit me aan bij de miljoenen mensen die licht willen brengen waar ze kunnen. Lukt niet altijd, maar vaak wel. Ik wens jou en iedereen op dit forum gezegende kerstdagen en een liefdevol 2022
Beste Gerrit,
Dank voor de waardevolle kerstboodschap.
Laat ik het kort houden.
En God zei “ laat er licht zijn en er was LICHT”!
(Genesis 1:3)
“There’s so many different worlds So many different suns And we have just one world But we live in different ones”
(Brothers in Arms : Mark Knopfler- Dire Straits)
Laten we een licht zijn voor nog velen in de duisternis!
Begin vandaag!
Ik wens iedereen prachtige en waardevolle feestdagen.
Justinus
Ja prachtig, mooi om in deze tijden weer eens te bezinnen op alles, en de familie- en vriendenbanden goed aan te halen. En dat we daarbij iedereen kunnen uitnodigen, niet alleen christenen, maar ook Joden, Islamieten, Hindoestanen, Boeddhisten, en noem maar op. Als je het internet even doorzoekt, zie je dat ze allemaal op hun wijze ook Kerst kunnen en willen vieren, geweldig! Daar tegenover staat, dat een goed christen dan ook deelneemt aan het islamitische Suikerfeest, het Hindoestaanse feest Divali, de Joodse feesten sluiten sowieso wat nauwer aan, en de boeddhistische 5 mei viering, om maar wat te noemen, en laten we vooral de ongelovigen niet vergeten. Dat lijkt me een goed idee, en wens iedereen in dat kader…