Hoe heeft ’t ooit zover kunnen komen _ Hoofdstuk 19 _ Turbulente tijden

Zondag 21 november 2021

UNDER CONSTRUCTION

Excuses voor de overlast,

met vriendelijke groeten

Gerrit Sepers

Scheveningen, oktober 2021

Gedicht van Huub Oosterhuis:

STEM ALS EEN ZEE VAN MENSEN

Stem als een zee van mensen

om mij door mij heen.

Stem van die drenkeling,

van dat stuk wrakhout,

dat een mens blijkt

als hij mij aankijkt.

Stem die mij roept: wie ben je,

mens waar is je broer?

Stem die mijn vliezen breekt

en mij bevrijdt, die

vuur uit steen slaat,

jij die mij ik maakt.

Stem die geen naam heeft, nog niet,

mensen zonder stem.

Stem als een specht die klopt

aan mijn gehoorbeen.

Woord aanhoudt.

God die mij vasthoudt.

______________________________________________________________