WLGS 20-08: start 19 juni 2020
Update 10 november 2021
LET OP! Op dit blog worden steeds artikelen gepubliceerd over genoemd onderwerp.
Het nieuwste artikel staat altijd bovenaan.
Mediterranian Garden de la Barde, Tres Peixos ( drie vissen) in Pedreguer
_________________________________________________________________________
5. "Sterven aan de hoop" d.d. 9 november 2021
In Dagblad Trouw van Zaterdag van 30 oktober 2021 hebben wij onderstaande bijzondere rouw advertentie ontdekt. In het kader van ons aandachtsveld voor het vluchtelingenwerk zijn wij zondagmiddag 7 november j.l. naar deze herdenking gegaan in de Mozes en Aäronkerk aan het Waterlooplein te Amsterdam. Daar vindt altijd de jaarlijkse oecumenische herdenking plaats voor vluchtelingen die afgelopen jaar zijn omgekomen aan de Europese grenzen. Bij de herdenking nemen hun verhalen een belangrijke plaats in.
De theologe Manuela Kalsky heeft de toespraak verzorgd onder de bekende woorden uit Mattheus 25, 31 – 40. Voor ons persoonlijk geldt deze tekst als een van de grootste uit het Evangelie van Jezus Messias:
“Wanneer de Mensenzoon komt in zijn heerlijkheid en vergezeld van alle engelen, dan zal Hij plaats nemen op zijn troon van glorie. Alle volken zullen voor Hem bijeengebracht worden en Hij zal ze in twee groepen scheiden, zoals de herder een scheiding maakt tussen schapen en bokken. De schapen zal Hij plaatsen aan zijn rechterhand, maar de bokken aan zijn linker. Dan zal de Koning tot die aan zijn rechterhand zeggen: “Komt, gezegenden van mijn Vader, en ontvangt het Rijk dat voor u gereed is vanaf de grondvesting der wereld. Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven, Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven, Ik was vreemdeling en gij hebt Mij opgenomen. Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed, Ik was ziek en gij hebt Mij bezocht, Ik was in de gevangenis en gij hebt Mij bezocht”. Dan zullen de rechtvaardigen Hem antwoorden en zeggen: “Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien en U te eten gegeven, of dorstig en U te drinken gegeven? En wanneer zagen wij U als vreemdeling en hebben U opgenomen, of naakt en hebben U gekleed? En wanneer zagen wij U ziek of in de gevangenis en zijn U komen bezoeken?” De Koning zal hun ten antwoord geven: “Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij gedaan hebt voor een dezer onaanzienlijksten van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan”. En tot die aan zijn linkerhand zal Hij dan zeggen: “Gaat weg van Mij, vervloekten, in het eeuwig vuur dat bereid is voor de duivel en zijn trawanten. Want Ik had honger en gij hebt Mij niet te eten gegeven. Ik had dorst en gij hebt Mij niet te drinken gegeven. Ik was een vreemdeling, en gij hebt Mij niet opgenomen, naakt en hebt Mij niet gekleed. Ik was ziek en in de gevangenis en gij zijt Mij niet komen bezoeken”. Dan zullen ook zij antwoorden en zeggen: “Heer, wanneer hebben wij U hongerig gezien of dorstig of als vreemdeling of naakt of ziek of in de gevangenis, en hebben wij niet voor U gezorgd ?” Daarop zal Hij hun antwoorden: “Voorwaar, Ik zeg u: al wat gij niet voor een van deze onaanzienlijksten hebt gedaan, hebt gij ook voor Mij niet gedaan”.
Voorgangers uit verschillende kerken hebben daaraan meegewerkt. Namelijk uit de Armeens – Apostolische kerk Amsterdam, RK priester uit Lesbos, Koptisch-Orthodoxe Kerk van de H. Maagd Maria, Arabisch – Protestantse kerk Amsterdam, Protestantse Gemeente Amsterdam en Evangelisch – Lutherse Gemeente Amsterdam. De herdenking is afgesloten met een processie naar de Amstel, waar bloemen zijn uitgestrooid om de overledenen te gedenken.
Aan de grenzen van Europa spelen zich dagelijks drama’s af. Mensen die op zoek zijn naar een beter en veiliger leven, verdrinken in zee of komen op andere manieren onderweg om. Aan hen denken wij en hun namen worden genoemd, opdat zij niet vergeten worden.
Het was voor ons een indrukkwekkende gebeurtenis in een geheel gevulde monumentale kerk.
Ter overdenking:
Een lied van Huub Oosterhuis:
Verdoofd en schamper van gemis
herkomst en doel verloren.
Dit leven dat geen leven is
noch dood noch ongeboren.
Doe open, Gij die woont in het licht
dat niet ter dood gedoemd zijn
wij die naar U genoemd zijn.
Uw naam, ons eertijds aangezegd
volhardt in onze oren
opdat wij doen het volste recht
en zijn uit u geboren.
De minste mens een naaste zijn,
dat woord heeft zin gegeven
ons angst beladen leven.
Die gaan de wegen van uw woord
geen lot is hen beschoren
dan Gij, Gij plant hun adem voort,
uw land zal hen behoren.
Woestijnen gaan in dauw gedrenkt
geluk zal wedervaren
aan wie verworpen waren.
Toevoeging:
Onder mijn dagelijkse wandeling heb ik een interessante podcast beluisterd met de titel: "How did we let people die this way?"
De inhoud past bij bovenstaand onderwerp.
Hierin komt een barmhartige Samaritaan aan het woord die zich letterlijk ontfermt over de stoffelijke overschotten die uit zee aanspoelen aan de Spaanse kust. Hij zorgt er voor dat zij een laatste rustplaats krijgen in het land van herkomst:
"Over the past year, a record 2,000 migrants from Africa have drowned trying to reach Spain. Many of these migrants — mostly from Morocco, across the Strait of Gibraltar — make the journey in rickety vessels, not much bigger than canoes, that often don’t stand up to strong currents. What happens, then, when their bodies wash ashore?
Martín Zamora, a 61-year-old father of seven, is a funeral home director who owns a mortuary in Algeciras, Spain. And since the late 1990s, he has done what the Spanish government has been unable to do: He identifies the bodies of migrants and takes them home to their families”.
zie ook:
_________________________________________________________________________
4. WIJ LEREN VAN ELKAAR d.d. 26 september 2020
Adem, een boek over het lot van Eritrese vluchtelingen
Kort voor mijn vertrek naar Lesbos kreeg ik op mijn verjaardag van dierbare vrienden dit boek. De echtgenoot heeft hem op de middelbare school begeleid. En zij hebben als echtpaar zich samen met o.a. ook de schrijfster van dit boek om hem bekommerd. Hieruit is een langer bestaande vriendschap uit ontstaan.
Waar ligt Eritrea? Afbeelding Boek
Ik heb dit boek onderweg in één adem uitgelezen. Ik kreeg bij het lezen vele flashbacks van ontmoetingen met Eritrese vluchtelingen tijdens mijn spreekuren als huisarts op de Stadsring in Amersfoort en ook op de Kruispost in Amsterdam. Ik heb gemerkt dat vooral de Eritrese mannen ’t erg moeilijk hebben in onze samenleving. Ettelijke zijn zwaar getraumatiseerd door vreselijke ellende die zij in het land van herkomst en onderweg naar Europa hebben meegemaakt. Zo ook Adem. Het meest opvallende is altijd dat zij zo moeilijk hun verdriet, pijn, schaamte, schuld en woede kunnen uiten. Als hulpverlener loop je vaak tegen een muur aan. Ik heb gemerkt dat ook transculturele psychiaters en psychologen vaak stuk lopen op deze barrière.
Vrouwen met een Eritrese achtergrond gaan daar toch heel anders mee om. Zij kunnen zich vaak beter integreren.
De Eritrese gemeenschap is ook een hele hechte gemeenschap waarbij gastvrijheid met stip boven aan staat. In goede en in kwade dagen.
Onze vrienden hebben ook een doopdienst in een Eritrese kerkgemeenschap bijgewoond:
In Eritrea is al jaren sprake van een totalitair regime. Er is geen persvrijheid en politieke vrijheid en een beperkte godsdienstvrijheid. Eritrese mannen en vrouwen tussen 18 en 50 jaar zijn dienstplichtig en in de praktijk duurt deze dienstplicht vaak veel langer dan de voorgeschreven 18 maanden. Vrouwen worden van de dienst vrijgesteld zodra zij getrouwd zijn of een kind hebben.
Dienstplichtontduiking en desertie worden zonder voorafgaand proces veelal streng bestraft. In gevangenissen vinden mensenrechten- schendingen zoals martelingen plaats. Het land illegaal uit reizen is ook een misdrijf. Via de buurlanden Sudan en Ethiopië vluchten Eritreeërs hun land uit. Zij zetten vervolgens hun reis voort via Libië om per boot de Middellandse Zee over te steken naar Italië, en vervolgens door te reizen naar landen in het noordelijk deel van Europa.
De inwoners van Eritrea kunnen worden verdeeld in meerdere etnische groepen.
De Tigrinya groep de grootste is. Ruim 90% van de Eritrese vluchtelingen in Nederland behoort tot deze etnische groep. Zij behoren meestal tot de Eritrees-orthodoxe (Tewahedo) kerk (Nidos, 2018).
In Eritrea zijn de twee grootste godsdiensten het christendom en de islam (voornamelijk soennieten). 63% van de bevolking is christen. Het belijden van de christelijke religie is toegestaan voor de Eritrees-orthodoxe Tewahedo-kerk, de Rooms-Katholieke kerk en de Evangelische (Lutherse) Kerk van Eritrea. Andere christelijke kerken, zoals de Baptisten, de Zevendedags Adventisten, Presbyterianen, de Pinkerstergemeente en Jehova’s getuigen mogen niet hun geloof, dus doen dit ondergronds. Ik weet niet of er ook een Nieuw-Apostolische Kerk in het land is. Ik vermoed van niet.
In Nederland zijn er meerdere Eritrese-orthodoxe kerken (Rotterdam, Amstelveen, Leiden, Alkmaar, Utrecht, Eindhoven en Zwolle ). Ook bezoeken Eritrese vluchtelingen andere orthodoxe, koptische of katholieke kerken. Daarnaast zijn er in Nederland tijdelijke informele kerken en er zijn Eritreeërs die tot de kleinere kerkgemeenschappen behoren.
Een deel van deze informatie heb ik gevonden bij het landelijk expertisecentrum Pharos[i]. Deze organisatie doet erg goed werk en vergroot de praktijkkennis van zorgverleners.
Hierbij een You Tube filmpje over Adem van “LOWAN Van ver gekomen”
Een indrukwekkend verhaal van en over hem zelf, zijn vlucht, zijn reis en zijn verblijf in Nederland. Mede dankzij uitstekende begeleiding heeft deze vluchteling zich een plaats verworven in onze samenleving. Zijn verhaal en ook van de schrijfster biedt veel inzicht hoe een vluchteling zich in een wildvreemd land zich moet voelen. Laten we ons eens verplaatsen als wij zelf als jongen of als meisje in zo’n situatie terecht zouden komen. Oordeel zelf.
Conclusie: Zowel het boek als dit filmpje is een echte aanrader. En is de quote van de schrijfster een leermoment: “Wij leren van elkaar”
[i] https://www.pharos.nl/over-pharos/
Clivia Miniata - een soort Sint Jozef plant
_________________________________________________________________________
3. Artikel van Arnold Günberg d.d. 8 juli 2020
Als ik dit artikel uit de Volkskrant lees, denk ik: Goed Arnon, dat je hier ook aandacht aan besteedt! Moedeloosheid en zwijgen brengt helemaal niets.
"De wereld houdt op ten zuiden van Maastricht, tenzij men er kan kamperen"
Een aantal voormalige onderduikkinderen, onder wie Max Arian, Abram de Swaan, Zoni Weisz en Hanneke Groenteman, probeerde de Tweede Kamer te vermurwen om gevluchte kinderen (alleenstaande minderjarige asielzoekers) die in Griekenland vastzitten in Nederland op te nemen. Ze schreven: ‘In de afgelopen jaren hebben heel wat gezagsdragers spijt betuigd over de nalatigheid van zoveel Nederlanders in oorlogstijd om toen vervolgde minderheden te hulp te schieten. (...) Nu dient zich weer een mogelijkheid aan om kinderen in nood te redden.’
De brief had niet het gewenste effect. Ook CU en D66 stemden tegen de motie om de kinderen op te nemen, vooral om eensgezindheid in de coalitie te bewaren.
Anders dan in oorlogstijd moeten nu de volksvertegenwoordigers, namens ons, barmhartig zijn. De interesse in vluchtelingen is mede dankzij de crisis echter minimaal en de volksvertegenwoordigers, denkend aan de verkiezingen, weten dat. De wereld houdt op ten zuiden van Maastricht, tenzij men er kan kamperen.
Eind mei vroeg Martin Sommer zich in de Volkskrant bezorgd af of als de kinderen komen ze wel weggaan en zich beroepend op Die Tagesschau stelde hij dat het geen echte weeskinderen zouden zijn.
De economen Anne Case en Angus Deaton (Nobelprijs 2015) concludeerden in Der Spiegel dat burgers er niet van houden solidair te zijn met mensen die er niet zo uitzien als zij. Ze hadden het vooral over de angst van veel witte Amerikanen dat hun belastinggeld naar zwarte Amerikanen gaat, maar het mechanisme bestaat overal.
Merkwaardig dat Nederland wel bereid is wat geld uit te geven aan die kinderen, als ze maar wegblijven.
De angst voor de vreemdeling, minderjarig of niet, is een constante. Weinig tot niets wijst op vooruitgang. Wij slaan graag op het halfdode paard Johan Derksen. Elders mogen kinderen wegrotten, zolang hier het vermaak dat maatschappelijk debat heet maar blijft doorgaan.
_________________________________________________________________________
2. Dinsdag 6 juli 2020: Terugblik op de Wereld Vluchtelingen Dag
Sinds de Conferentie van Evian in 1938[i] waarvoor President van de Verenigde Staten, Franklin Roosevelt, ook de Nederlandse regering heeft uitgenodigd, hebben alle deelnemende landen besloten geen Joodse vluchtelingen uit nazi Duitsland op te nemen, heeft de Nederlandse politiek haar Christelijke veren afgegooid. Tevens is dit besluit voor Adolf Hitler hét signaal geweest om vernietigingskampen te bouwen.
In nazi Duitsland zijn er sinds zijn aantreden in 1933 zeer duidelijke signalen geweest dat de geassimileerde Joodse bevolking onder grote druk wordt gezet en niets nagelaten wordt om hen uit deze samenleving te verwijderen. De foto op het aangehaalde artikel spreekt boekdelen.[ii] Zie ook de boeken van Saul Friedländer.[iii]
Eduard Nazarski, oud-directeur van Amnesty Nederland, schrijft op 3 juli 2020 in de NRC een artikel dat een meerderheid van de Tweede Kamer der Staten Generaal geen alleen reizende kinderen uit de Griekse kampen in Nederland zal opnemen.
De regering heeft wel de intentie hen in de regio op te vangen voor een periode van drie jaar. In feite is dit besluit om geen alleenreizende kinderen toe te laten op Nederlandse bodem vergelijkbaar met hetgeen is gebeurd in 1938.
En lees vooral ook het gedeelte waarin Nazarski de nadruk legt van het schandelijke uitblijven van toegezegde financiële steun in internationaal vastgelegde verdragen aan de grote hulporganisatie de UNHCR.
En als klap op de vuurpijl de bijna eeuwigdurende ontkenning van het structurele vluchtelingenprobleem. Momenteel zijn namelijk op de wereld 80 miljoen MENSEN - geen horzels - on the move! Wegkijken kan niet meer, zou ik zeggen! Lees en huiver:
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/07/03/nederland-kan-die-kindvluchtelingen-heel-goed-opvangen-a4004926
andere recente relevante artikelen:
Uit de Groene Amsterdammer van 27 mei 2020:
Joop van BNN Vara d.d. 3 juli 2020:
En tenslotte het bericht van Joël Voordewind
Dus angst, xenofobie is momenteel leidend in de Nederlandse politiek.
Ook bij de partijen met een Christelijke signatuur!? Tragiek!
Dus moreel ethische overwegingen worden door de politiek overruled.
Wordt het ook tijd voor de NAK in Nederland en Europa haar stem te laten horen?
Het vluchtelingen probleem in Z.O. Europa, waar tienduizenden mensen al jaren vast zitten en geen enkele kant op kunnen is een Europees probleem dat door de Europese Unie willens en wetens in stand wordt gehouden.
STELLING 1:
Het wordt voor de Nieuw-Apostolische Kerk de hoogste tijd haar stem te laten horen.
Plaats een oproep aan de politiek om een einde te maken aan deze inhumane situatie en neem uw moreel ethische verantwoordelijkheid als Christen en doorbreek uw zwijgen.
Voor de goede orde:
begrijp mij goed is dit een oproep aan de kerk en geen aanval op de kerk. Vele hulporganisaties zoals Artsen zonder Grenzen, Stichting Bootvluchteling, Kitrinos, Vluchtelingenwerk Nederland, Amnesty International en kerkelijke gemeenten en vele anderen zijn u hierin voorgegaan.
N.B. als u op een veilige manier wilt reageren op dit blog kunt u gebruik maken van het volgende e-mailadres: maimonides46@pm.me
Tot slot nog een bericht van de UNHCR februari 2020 over een arts uit Afghanistan. Zelf vluchteling. Hij is met zijn kinderen een paar keer op mijn spreekuur geweest. Zeer schrijnende verhalen:
---------------- [i] Nederlands: https://www.franklinterhorst.nl/De%20Evian%20Conferentie.htm Duits: https://de.wikipedia.org/wiki/Konferenz_von_%C3%89vian – zeer informatief Engels: https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%89vian_Conference [ii] Duits: https://de.wikipedia.org/wiki/Konferenz_von_%C3%89vian#/media/Datei:Bundesarchiv_Bild_102-14468,_Berlin,_NS-Boykott_gegen_j%C3%BCdische_Gesch%C3%A4fte.jpg [iii] Nederlands: https://www.liberales.be/teksten/2017/11/26/dswadptdooac0pm0th8mrk2fwd9uzf Duits: https://de.wikipedia.org/wiki/Saul_Friedl%C3%A4nder Engels: https://en.wikipedia.org/wiki/Saul_Friedl%C3%A4nder
________________________________________________________________________
1. 19 juni 2020: Wereld Vluchtelingen Dag 20 juni 2020
Kort voor de Corona tijd heb ik als arts vrijwilliger gewerkt in Kamp Moria op het eiland Lesbos. Je kunt mijn belevenissen en indrukken lezen op de site van de Amersfoortse internetkrant “De Stadsbron” onder de rubriek ‘Vluchtelingen’:
Inmiddels zijn we weer een paar maanden verder nadat wij zo abrupt werden afgesneden van het ‘normale’ leven.
De berichten over hoe het de vluchtelingen op de eilanden in de Egeïsche Zee vergaat zijn uiterst schaars. De situatie in Kamp Moria op Lesbos en ook in kampen op de andere eilanden zijn nog steeds precair.
De situatie op het eiland Lesbos blijft gespannen, nu tijdens de coronacrisis duizenden migranten in slechte hygiënische omstandigheden dicht op elkaar leven. Voor de inwoners van kamp Moria is het nauwelijks mogelijk om tijdens de coronacrisis preventieve maatregelen te nemen. Niet alleen leven ze dicht op elkaar gepakt, ook is het bijna onmogelijk om aan zeep en andere hygiëneproducten te komen. Ze mogen het kamp niet verlaten om boodschappen op het eiland te doen. In het kamp zijn twee kleine winkeltjes voor meer dan 18.000 mensen. Er staan dus, ook in deze tijd waarin mensen op anderhalve meter afstand moeten houden, lange wachtrijen. Maar lang niet iedereen in het kamp kan naar deze winkeltjes toe, want ze moeten hun boodschappen met contant geld betalen. Terwijl de maandelijkse kleine toelage van de VN vluchtelingenorganisatie UNHCR digitaal op hun betaalkaart wordt gestort. Inwoners van het kamp kunnen hun toelage echter al weken niet opnemen, omdat ze geen geldautomaten mogen gebruiken in Mytilini.
Als ik denk aan de ‘minors’ – kinderen tussen de 2-17 jaar – die alleen reizen. Zij vormen een uiterst kwetsbare groep. Onder de ruim 34.500 vluchtelingen zijn er ruim 5.000 alleenreizende kinderen geteld. Dertig procent van hen is wees.
Van hen komt 43% uit Afghanistan, 35% uit Pakistan en 9% uit Syrië. 93% zijn boven de 14 jaar en 94% zijn jongens.
Volgens mijn laatste gegevens wordt een gering aantal opgenomen in vier Europese landen: Portugal 500, Duitsland 50, Luxemburg 12 en Zwitserland 22.
En Nederland denkt er over na om op afstand voor de periode van 3 jaar gelden vrij te maken voor opvang op het vasteland van Griekenland.
In een beschaafd land als Nederland moeten wij toch ook de helpende hand uitsteken.
In Nederland hebben 100 gemeentes al aangegeven dat zij kinderen willen opnemen.
Voor dergelijke problemen maak ik graag reclame!
Of ondersteun de actie:
Voor degene die meer wil lezen over het wereldwijde probleem van de vluchtelingen, raad ik aan de brochure van de UNHCR te downloaden: https://www.unhcr.org/5ee200e37/
Zelf ben ik zaterdag 20 juni 2020 o.a. ook actief voor de Stichting Vluchteling. Normaliter loop ik dan altijd de Nacht van de Vluchteling een traject van 20 km. Morgen gebeurt dat digitaal.
NB: Tussen 22:00 en 23:30 uur op zaterdagavond zou ik middels een zoom verbinding live in de uitzending komen om over mijn motivatie te spreken met de interviewer Art Rooijakkers. Echter een grote technische storing heeft roet in het eten gegooid. De organisatie heeft tegen middernacht besloten om haar verlies te nemen. Wel zou zij het interview met meerderen van onze Amnesty groep uit 2019 dan uitzenden.
Dag Ronald,
Dank voor je reactie. Zoals ik in mijn laatste artikel over de Eritrese vluchtelingen laat doorschemeren gaat mijn verhaal over barmhartigheid, begrip en betrokkenheid bij vluchtelingen in het algemeen vanuit onze samenleving en ook vanuit de kerken.
In relatie hiertoe is het woord ‘solidariteit’ haast een besmet begrip geworden.
In ons kleine Nederland zijn er binnen de meeste Christelijke gemeenten goed functionerende Diaconaat groepen die in stilte voor vluchtelingen heel veel goed werk verrichten. Of daar momenteel in NAK Nederland en NAK Internationaal beleidsmatig ook aandacht aan vluchtelingen wordt besteed durf ik te betwijfelen. Wel weet ik dat incidenteel op persoonlijke titel leden hulp bieden in buitenlandse vluchtelingenkampen.
Het grote probleem van de NAK is dat zij zowel…
Hallo Gerrit, zo mooi dat je vanuit jouw bijzondere capaciteiten zo veel kunt doen. Toch moet het me van het hart dat de NAK niet helemaal niets deed. Toen ik destijds in missiegebied Zeeland zat hadden we hier ook een asielzoekerscentrum. Onder leiding van Herder de Jong is daar veel gedaan, Wellicht gebeurt er tegenwoordig ook nog veel, maar daar heb ik geen zicht meer op. Maar ik ben het met je eens dat er vanuit de kerkleiding veel te weinig aandacht voor is, terwijl dit schreeuwt om christelijke hulp. Alleen moeten we niet vergeten dat veel vluchtelingen niet-christelijk zijn, en soms totaal andere culturele waarden en normen hebben. Dat vraagt om wijsheid, en een instelling om ook van hun…
Goed dat je het er weer over hebt, Gerrit. Indringend.
Truus en Kees, zeer bedankt voor jullie ondersteuning. Het speciale linkje volgt in de loop van deze dag. Groet Gerrit
Petitie getekend. We steunen vluchtelingenorganisaties. We zullen proberen vanavond naar de Zoom te kijken, maar in en regel zijn we rond 21.30 fysiek total loss en gaan we richting bed. Het hangt er dus vanaf hoe we ons vanavond voelen of we kunnen kijken, Maar we denken vandaag extra aan je en aan de vluchtelingen.