WLGS 20-22 19 augustus 2020
Update: 09-11-2021
Gelukkig, een nieuw jaar! Een alternatieve Nieuwjaarswens…
De arts Edward Jenner - uitvinder van het vaccin - ‘zet’ in 1796 de eerste pokkenvaccinatie. In die tijd stierf 1/3 van de geïnfecteerde mensen aan pokken. Het vaccin was dus meer dan welkom!
Ik val toch maar met de realistische deur in huis binnen. Wij zijn druk bezig met onze eigen problemen zoals zaken van het Groningse gas dat op een never ending story lijkt, onze Belastingdienst en de vermeende fraude, en natuurlijk COVID-19 en de vaccinaties.
Maar ik moet helaas ook vaststellen dat wij nog steeds kunnen spreken van vergeten mensen op Lesbos. Hopelijk komt daar in dit nieuwe jaar een einde aan! Ooit sprak een substantieel deel van de Nederlandse bevolking schande over het optreden van de Europese en ook van onze landelijke politiek. Dat wij met zijn allen niet instaat blijken te zijn verandering te brengen in deze mensonterende situatie waarin die vluchtelingen vertoeven.
Gelukkig houdt Bart Zuidervaart vandaag 6 januari 2021 met een column in Trouw ons scherp om voor deze mensen ook aandacht te vragen. Het is het zoveelste artikel in de Nederlandse pers. En je moet toch ergens je machteloze gevoelens kwijt.
De titel luidt: "Waar blijft het Catshuisberaad over de mislukte Moria - deal?
Gisteren 5 januari 2021 kreeg ik nog het laatste bericht van een Noorse vrijwilligersorganisatie, Aegean Boat Report, die de verplaatsingen van de vluchtelingen bijhoudt. Daar zie je de aantallen van komende en gaande mensen. Op Lesbos zelf is het aantal teruggebracht tot onder de tienduizend mensen. Deze vluchtelingen zijn in de loop van de tijd waarschijnlijk naar het vaste land gebracht. Wat er daarna met hen is gebeurd, weten wij als gewone burgers niet. De aandacht van de internationale pers is ook maar uiterst gering. Zij hebben in ieder geval geen toegang tot Europa gekregen. Het valt niet uit te sluiten dat een groot aantal teruggestuurd naar hun land van herkomst. En dan praat je over duizenden asielzoekers. Overtreden de overheden hun eigen mensenrechten verdragen zonder er een haan naar kraait?
Deze organisatie publiceerde onlangs een drietal foto’s van kamp Moria 2.0 in een zeer winderige hoek van het eiland, Waar ook nog de meeste wind en regen het eiland binnenkomt.
Leven in een natte tent in de winter is geen lolletje. In een kamp met veel te weinig toiletten, wasgelegenheden en douches. En hooguit éénmaal per dag een maaltijd.
Al met al geen oord voor een heerlijke zon vakantie.
Dat bewijst ook het bericht van de Stichting Bootvluchteling die mij vorig jaar februari 2020 heeft uitgezonden. Hierbij de tekst die zij recent hebben gepubliceerd over de toestand in kamp Moria 2.0:
“Dromen van een betere wereld is niét genoeg: kom nu in actie.
Het zien van de beelden van Lesbos van de afgelopen dagen, breekt ons hart. Dagenlang heeft het ontzettend hard geregend. Grote delen van het kamp zijn overstroomd: overal liggen grote plassen en tenten zijn vol water gelopen. Het hele hebben en houden van mensen is nat en koud. Er is letterlijk niets waaraan zij zich kunnen opwarmen: geen warme douche, geen verwarming of droge deken.
Zodra het weer omslaat, zien we ook direct de drukte in onze kliniek toenemen. Mensen lijden onder de kou en regen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal: mensen raken depressief, gefrustreerd en in paniek. Ze zijn moe en moedeloos: na Moria, de lockdown, corona en de brand, zitten ze nu in deze situatie. Zij voelen zich vergeten en in de steek gelaten.
Hoelang gaat dit nog duren? Hoelang blijven verantwoordelijke Europese leiders nog wegkijken voor wat hier gebeurt?
Het is tijd om wakker te worden en in actie te komen. Dromen van een betere wereld is niét genoeg. Daarom voeren wij deze maand de campagne #WordWakker.
Wij zeggen nee tegen onmenselijkheid: we blijven ons uitspreken tegen dit grote onrecht én staan klaar met medische en psychische noodhulp. Denkend aan hoelang deze situatie al duurt, voelen ook wij de moed soms in onze schoenen zakken. Voor de zesde winter op rij houden we ons hart vast voor wat er komen gaat. We kunnen alleen maar hopen dat mensen niet zullen doodvriezen in hun tent. Ondertussen blijven we er alles aan doen om zoveel mogelijk mensen te helpen.”
Zie hun site: https://bootvluchteling.nl/
Mijn conclusie: Hier past slechts één pleidooi: gezamenlijke Nederlandse en Europese aandacht voor rechten van mensen op de vlucht!
Een gouden krans van Liefde en Warmte - Anemone "Honoré Jobert"
5. Komende dagen zendt de EO in de uitzending ‘de ogen van Moria’, na Nieuwsuur op NPO2, spotjes uit van artsen die op Lesbos hebben gewerkt. Ieder vertelt over zijn ervaring met een ziek kind. Zelf vertel ik over een kind met een ernstige mondinfectie. Je geeft uiteraard medicijnen, maar de sanitaire omstandigheden zijn zo slecht dat van mondhygiëne niets terecht komt. Ook de slechte voeding speelt een grote rol bij het in stand houden van zo'n infectie van gisten en bacteriën. Dus volledige genezing kun je vergeten... Je doet wat je kunt.
Maar zowel de ouders als de dokter voelen zich MACHTELOOS.
Hieronder heet van de naald een bijzonder ooggetuigenverslag van een journalist van de New York Times: By Matina Stevis-Gridneff Photographs by Mauricio Lima
A refugee from Afghanistan carries some of his belongings through the destroyed Moria camp on Lesbos on Saturday.
LESBOS, Greece — They’ve been sleeping on tombstones and on the side of the road, in parking lots and among dried weeds on the hillsides. They’ve pitched makeshift tents with bamboo poles and blankets. They’ve used the few clothes they have to make mattresses so their babies don’t sleep on tarmac.
About 4,000 children, including hundreds of infants, and 8,000 adults have been stranded without shelter or sanitation on the Greek island of Lesbos, most of them packed along a 1.5-mile stretch of coastal road, since blazes last week razed their squalid refugee camp, Europe’s largest.
“We escaped from fire, but everything is black,” said Mujtaba Saber, sitting on a thin blanket spread on a street, next to his napping three-year-old son. His 20-day-old baby slept nearby in her mother’s arms.
The fires have intensified what was already a humanitarian disaster on the Aegean islands, where Europe warehouses tens of thousands of migrants in overcrowded camps with severe shortages of toilets, showers, medical care and even food.
The camps are a centerpiece of the European Union’s strategy, following the migrant crisis of 2015-16, to slow the movement of people from the Middle East, Asia and Africa who try to reach Europe. The now-destroyed camp, called Moria after a nearby village, had for years been a byword for misery, an unflattering emblem of European policy.
The razing of the camp “was a tragedy,” Prime Minister Kyriakos Mitsotakis of Greece said in a speech on Sunday. “It was a warning bell to all to become sensitized. Europe cannot afford a second failure on the migration issue.”
Displaced mothers with their children in a field near the beach on Lesbos on Saturday.
Aid workers and Greek officials say the fires were started by a small group of asylum seekers who were angry that the government had instructed them to quarantine after an outbreak of coronavirus, and put the entire camp under a lockdown. But if Covid-19 was the spark that lit the tinderbox, its arrival in Moria was hardly a surprise.
The European Commission — the E.U. executive branch that has funded much of the construction and operation of the camps but has not taken responsibility for their squalor — and aid groups had warned that conditions there made Moria an ideal breeding ground for disease outbreaks.
What remains of Moria is a rancid pile of charred tents, ash and debris, melted metal frames, gutted communal toilets and burned rats lying next to potatoes and onions that will never be consumed.
More than one million undocumented people entered Europe in 2015, fleeing violence and poverty — primarily the war in Syria — and the vast majority arrived on Greece’s shores. Most headed north to the continent’s wealthier countries, particularly Germany, where many were able to settle. But some nations refused to take them in, and even in the most welcoming countries, the willingness to take in still more waned over time.
The European Union sent extra funding to Greece, and made deals with Turkey and Libya, paying them to stop the migrants from moving on. Those who reach Greece must remain in camps while their applications for asylum are processed, which can take more than a year.
Originally built to hold 3,000 newly arrived people, Moria quickly burst at the seams, spilling into surrounding olive groves and fields. Six months ago, more than 20,000 asylum seekers lived there.
What was a refugee camp housing more than 10,000 asylum seeker is now ash, rubble and debris.
The pandemic expedited the relocation of thousands of them, but by the time the fires struck last week, the camp was still dramatically overcrowded, hosting 12,600 people.
No one will miss it, homeless asylum seekers said, even as they faced more nights in the open.
“I think sleeping on the street is bad, but Moria is bad-bad,” said Mahbube Ahzani, 15, who had been in the camp with her family for 10 months. But what will be worse, she said, is the “new Moria.”
“They’re building it again, and I don’t want to go — it will be a prison,” she said of the tent city the Greek army has been setting up. The Greek authorities said they hoped to relocate the migrants over the next few days into 2,000 tents in the new seaside camp, fitting six people into each tent.
The migrants, nearly two-thirds of whom are Afghans, fear that they will simply be put back into a lockdown where the coronavirus will run rampant. Fewer than 1,000 people had voluntarily moved into the tent city by Sunday evening. Of 300 tested, seven were infected with the virus.
Asylum seekers desperate to be moved off Lesbos protested against the new camp Saturday, a small number clashing with Greek riot police, who responded with tear gas that sent women and children fleeing in screams.
After the first cases were detected in Moria earlier this month — eventually at least 35 people tested positive — the government responded by quarantining the entire camp, rather than isolating only the infected and their close contacts. Medical groups and aid workers protested that with thousands of people crowded together, the decision put everyone at risk, including pregnant women and elderly people.
Asylum seekers, including many children, staged a peaceful protest against relocating to a temporary tented camp on Friday on Lesbos, instead pleading to be moved off the island
The local authorities on Lesbos, hostile to any moves that could be interpreted as improving the lives of asylum seekers, obstructed the establishment of a response plan. They fined and threatened to sue the international medical charity Médecins Sans Frontières for alleged violations of urban planning rules with its temporary Covid-19 isolation facility, forcing the organization to shutter it. A similar clinic built with donations from the Dutch government had no staff and never operated.
Aid workers and officials say that a few camp residents who were furious about being told to isolate started a fire.
The homeless asylum seekers desperate to leave Lesbos are oddly aligned with the weary locals, who’ve seen their island change dramatically since 2015. Back then they helped rescue and feed Syrians who braved the crossing from Turkey in flimsy boats, but the handling of refugees since then, the growing population stuck in the camp and instances of petty crime have depleted reserves of generosity.
The Greek government, in a bid to manage the expectations of both groups, has said that most of the asylum seekers displaced by the blaze will remain on Lesbos. They worry that a mass relocation to the mainland, which many migrants have pleaded for, might trigger uprisings among the 15,000 people who are still stuck in grim camps on four other islands.
The government also wants to send a tough message, in keeping with the stricter migration policy of the new Greek government that has repelled asylum seekers from reaching Greece using methods that human rights group decry as illegal. Greece has repelled some migrants who reach the country’s waters, leaving them in rafts at sea.
Children washing outside the destroyed camp on Friday.
According to officials, of the 12,600 who fled the fire, 400 were unaccompanied children who have already been taken to mainland Greece and will travel on to new homes across the European Union. Another 1,200 people have already been granted refugee status, and Mr. Mitsotakis, the prime minister, said he was in talks with Chancellor Angela Merkel about potentially relocating some of them to Germany.
And the European Commission, which has deflected responsibility for the grim conditions at Moria onto the Greek government, has raised the prospect of a new, improved first-reception facility on Lesbos that it would co-manage with Greece.
Still, several days after the fires, it had become clear that most E.U. countries were not scrambling to help Greece and Moria’s displaced. Most that have expressed an interest in taking in asylum seekers do not want large numbers, and want to pick them based on criteria that Greece has long decried as deeply unfair.
Many countries want only unaccompanied minors, and others said they would only take a few dozen Syrians or Yemenis, according to international migration officials. Speaking on condition of anonymity because they were not authorized to talk to reporters, the officials welcomed the offers, but said the majority of those in need of assistance on the island were Afghans.
A new European Union migration and asylum policy, in the works for months and due to be presented this month, is meant to address the reluctance of most E.U. countries to take in any refugees from the countries where they first reach the continent, such as Greece and Italy. Their resistance to helping ease the crisis on Lesbos does not bode well for such an agreement.
A charred tent that was once used to welcome new arrivals to the Moria camp.
“The near-total demolition of the Moria camp has removed the fig leaf that allowed policymakers to avert their eyes from the fact that an E.U.-unworthy solution to the reception of newcomers has persisted for years now,” said Hanne Beirens, director of the Brussels-based think tank Migration Policy Institute Europe, in a note.
“Keeping asylum seekers on an island, in some cases for years, under the bleakest of conditions, is symptomatic of a Europe that is unable to craft an equitable solution around burden-sharing,” she said.
For some on Lesbos, the fire and the coronavirus are just more curveballs in a yearslong journey to safety and the prospect of a meaningful life.
Sixteen-year-old Yaser Taheri was taking tea and bread with his family on Sunday, beside a small chapel in an olive groves, where they had slept since fire took their tent and, critically, their asylum papers.
The family had been granted asylum but was waiting for new identification cards when the fire struck. Despite the setback, Mr. Taheri said he was determined to get off Lesbos and go back to school.
“I should be at school, but the situation I’m in I have no possibilities to study and working may be all that I can do for now,” he said. “But this can’t be forever. “I don’t want to leave my education, I came here for it.”
Yaser Taheri's family eating in an olive grove, where they have been staying since the fire at Moria camp on Sunday
Link:
Mischanthus sinensis - Prachtriet - zeer kwetsbaar
4. Hoe wij in Europa met Lesbos omgaan zegt ook iets over ons...
Een zwart gat wacht deze vluchtelingen. Maar dat kan veranderen!
Zoals op mijn frontpagina de quote van Elie Wiesel te lezen valt:
"Ik heb altijd geloofd dat het tegengestelde van liefde niet haat is,
maar onverschilligheid".
En onverschilligheid kan een voedingsbodem voor het kwaad zijn, zo leert ons de geschiedenis. Want ware liefde laat ook ruimte je verantwoordelijkheid te nemen, over je eigen handelen te reflecteren. Deze vorm van liefde draagt bij aan daadwerkelijke barmhartigheid tonen aan je naaste, stelt je ook in staat veel te vergeven.
En het helpt je in donkere tijden niet te wanhopen, maar te beseffen dat we recht hebben een lichtpuntje te verwachten. Zo'n lichtpuntje is niet afkomstig van theorieën of begrippen, maar van het flikkerende en vaak zwakke licht dat sommige vrouwen en mannen, door hun leven en werk, in wat voor omstandigheden dan ook zullen aansteken en over de periode laten schijnen die hun op aarde is gegeven. Dat kunnen wij ieder afzonderlijk ook!
Migranten op het Griekse eiland Lesbos bij de voedseldistributie, een dag nadat kamp Moria door brand is verwoest.Beeld AFP
En dit bericht spreekt ook boekdelen:
UNHCR shocked by fires at Moria asylum center, ramping up support for affected asylum seekers This is a summary of what was said by UNHCR spokesperson Shabia Mantoo – to whom quoted text may be attributed – at today's press briefing at the Palais des Nations in Geneva.
11 September 2020 | Español | Français
Fire damaged housing for refugees and asylum seekers at Moria camp, Lesvos, Greece. © UNHCR/UNHCR
UNHCR, the UN Refugee Agency, is shocked and saddened at events on Lesvos island this week where a series of fires have destroyed nearly all of Moria asylum center, leaving thousands of men, women and children, without a shelter.
With the initial fire which broke out on the evening of Tuesday 8 September causing extensive damage to thousands of asylum seekers’ shelters and common areas, more fires were reported on the evening of 9 September and yesterday 10 September. The latest fires have affected the adjacent fields next to Moria Reception and Identification Center (RIC), in what is known as “Olive Grove”, destroying what remaining accommodation was still available.
While no casualties have been reported to date, the fires have now left 11,500 asylum seekers, among them 2,200 women and 4,000 children, without adequate shelter, sleeping out in the open over the past few nights in the streets, field and beaches. Among them are vulnerable people, very young children, pregnant women, elderly people and people with disabilities.
UNHCR has been offering support to Greek authorities to help protect and assist asylum seekers affected by the fires, mobilizing resources and aid. UNHCR is providing emergency assistance to ensure people don’t sleep in the open.
The coronavirus pandemic is also adding to an already desperate situation. People tested positive for COVID-19 need to be provided the soonest possible with special care, isolation and treatment arrangements and medical support. UNHCR has advised all those previously staying in the RIC to restrict their movements until temporary solutions are found.
Amid a very challenging and fluid situation, we urge all to exercise restraint and refrain from actions or rhetoric that could heighten tensions.
While authorities are working to find immediate shelter arrangements, UNHCR urges that long-term solutions need to be identified for refugees and asylum seekers in Moria and other sites on the Greek islands. UNHCR has long been highlighting the need to address the situation and conditions for asylum seekers on the Aegean Islands. The incidents at Moria demonstrate the long-standing need to take action to improve living conditions, alleviate overcrowding, improve security, infrastructure and access to services in all five reception centres on the Greek islands.
To respond to pressing protection needs of asylum seekers in Greece, UNHCR continues to advocate for more support including from European countries and EU institutions, such as through expedited relocations of unaccompanied children and other vulnerable people. UNHCR welcomes recent announcements made by European countries to take in unaccompanied minors and families with children from Greece.
Een zwart gat in het heelal...
3. Vanavond 10 september 2020 een debat in het Eemhuis te Amersfoort met de titel: ‘Solidarity cities, uitvlucht of toevlucht?’
En Trouw kopt vandaag:
Moria toont pijnlijk aan hoe de EU faalt om een effectief én humaan migratiebeleid te voeren
En de NRC geeft een foto reportage:
Over de ramp in het kamp Moria hoef ik jullie niet bij te praten. De media staan er nu bol van. Hoe wreed dat ook klinkt, eindelijk is er weer meer aandacht voor deze immens mensonterende situatie. Deze aandacht moeten we gaande houden opdat de EU en ook de Nederlandse politiek eindelijk haar moreel ethische verantwoordelijkheid neemt.
En vanavond is het dan zover – zie bijgaand persbericht als reminder:
Solidarity cities, uitvlucht of toevlucht?
Amersfoort behoort in Europa tot een van de circa 100 welwillende solidarity cities. Dit zijn steden die bereid zijn minderjarige en alleenstaande vluchtelingen op te vangen. Wat is anno 2020 binnen de Amersfoortse stadsmuren de status van dit hoopvolle initiatief? De Stadsbron organiseert met 'Solidarity cities, uitvlucht of toevlucht?’ op donderdag 10 september vanaf 20.00 uur een discussieavond rondom dit onderwerp vanuit De Keizaal in Het Eemhuis.
Volgens Amnesty International zijn wereldwijd meer dan 68 miljoen mensen op de vlucht. Een groot deel zit al jarenlang ‘gevangen’ in vluchtelingenkampen aan de Europese grenzen. Uiteraard schonk het elektronisch medium De Stadsbron aandacht aan deze problematiek. De voormalige Amersfoortse huisartsen Gerrit Sepers en Adriaan van Es deden regelmatig verslag vanuit het vluchtelingenkamp Moira op het Griekse eiland Lesbos. Door middel van indringende portretten gaven zij de vluchtelingen een gezicht en een stem. Reden genoeg om beiden een podium te geven tijdens de discussieavond ‘Solidarity cities, uitvlucht of toevlucht’ op donderdagavond 10 september.
Is er in de vluchtelingencrisis – ook in coronatijd - een rol weggelegd voor de stad Amersfoort? Eduard Nazarski, de voormalige directeur van Amnesty International, betoogt dat de stad niet aan de zijlijn hoeft toe te kijken, maar concrete inhoud kan geven aan het begrip ‘solidarity city’. De lokale politiek, aanwezig in de personen van Alex Engbers (CDA), Simone Kennedy (ChristenUnie) en Youssef el Messaoudi (GroenLinks) reageren.
De discussieavond ‘Solidarity cities, uitvlucht of toevlucht?’ wordt gehouden in de Keizaal in het Eemhuis. In verband met de coronamaatregelen zijn op deze avond slechts enkele zitplaatsen beschikbaar.
Voor de thuisblijvers faciliteren we een livestream: https://destadsbron.nl/nl/Vergeten_mensen. In de aanloop naar deze discussieavond komt om 19:45 uur een link te staan naar de stream.
Het laatste nieuws van de NOS om 12:43:
https://nos.nl/artikel/2347626-bewoners-lesbos-blokkeren-weg-moria-dit-moet-het-einde-zijn-van-dit-kamp.html
Het laatste nieuws van de NOS om 15:03:
Ter aanvulling:
Hier een link naar de Greek Reporter van 10 september 2020 over het laatste nieuws uit Lesbos:
En in Berlijn vindt een opmerkelijke actie plaats:
In Berlijn hebben activisten 13.000 stoelen neergezet op het plein voor de Rijksdag in Berlijn, kopt het AD deze week. De lege stoelen symboliseren de mensen die op dit moment leven in het vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos én de houding van Duitse steden en deelstaten. De demonstranten vinden dat Duitsland meer vluchtelingen uit Griekenland moet opnemen. In het overbevolkte kamp zijn inmiddels tien ( inmiddels ruim 35) coronabesmettingen bekend.
En dan deze:
Hebben wij in Nederland ook plaats voor deze ontredderde mensen?
Alle goeds
Gerrit
2. Zaterdag 29 augustus 2020: Noodkreet vanaf Lesbos
Oproep van de Stichting Bootvluchteling, de organisatie die mij in februari 2020 heeft uitgezonden naar Lesbos. Zij doet een oproep aan allen, in het bijzonder aan de poltiek.
De situatie is onhoudbaar en zeer schrijnend. Daarom wil ik ook niet stilzitten en zwijgen.
Op donderdag 10 september a.s. organiseert "De Stadsbron", de internetkrant van Amersfoort, samen met Amnesty Amersfoort, een debat avond over Lesbos in de Bibliotheek aan het Eemplein.
Sprekers op deze avond zijn Eduard Nazarski, oud - voorzitter van Amnesty Nederland, Simone Kennedy, wethouder in Amersfoort, Alex Engbers van het CDA, Youssef el Messaoudi van GL, Adriaan van Es, ex- huisarts en mensenrechtenactivist, en mijn persoon.
Geïnteresseerden op afstand kunnen met een Zoom verbinding deze avond meemaken. De link om in te schrijven volgt spoedig.
Hoort zegt het voort!
En deel dit bericht in uw eigen netwerk.
Hier volgt de gehele tekst van het bericht van de Stichting Bootvluchteling:
augustus 27, 2020/in Lesbos, Medische missie/door Rebecca van de Kar
Een uitbraak van COVID-19 in kamp Moria komt steeds dichterbij. Het aantal besmettingen op Lesbos steeg de afgelopen weken aanzienlijk. De lockdown, die mensen al sinds maart beperkt het kamp te verlaten, is nog verder aangescherpt. De artsen van Stichting Bootvluchteling zien sinds de lockdown een grote stijging van psychische klachten onder bewoners van het kamp. ‘Mensen kunnen nergens terecht, terwijl de nood juist nú enorm groot is.’ Het aantal coronabesmettingen op Lesbos liep de afgelopen weken op tot zeker vijftig. Een virusuitbraak in kamp Moria komt zo steeds dichterbij. De gevolgen van een uitbraak in het overvolle kamp zijn niet te overzien. Eén coronageval in Moria – een kamp met 15.000 inwoners, gebrek aan stromend water, hygiëne en medische voorzieningen én veel mensen met kwetsbare gezondheid – kan met gemak in een paar dagen het hele kamp besmetten. Daarbij komt dat Artsen zonder Grenzen haar COVID-19 isolatiecentrum eind juli onder druk van Griekse autoriteiten heeft moeten sluiten. Sinds het begin van de lockdown, nu al half jaar geleden, mogen mensen het kamp alleen nog verlaten met toestemming van politie of een doktersverklaring. Sinds de nieuwe besmettingen zijn de maatregelen nog verder aangescherpt: alle zogenaamde non-essentiële activiteiten zijn nu verboden, waaronder onderwijs en psychische ondersteuning. De restricties om het kamp te verlaten zijn discriminerend: zij gelden alleen voor mensen uit Moria. Andere bewoners van het eiland mogen zich vrij bewegen. Schrijnend gebrek psychische zorg De maatregelen beperken de toegang tot essentiële voorzieningen zoals gezondheidszorg, onderwijs, juridische hulp en voedsel. Mensen die dringend zorg nodig hebben van het ziekenhuis, de psycholoog, apotheek of tandarts kunnen amper worden doorverwezen. ‘Dit is altijd al een groot probleem in Moria, maar is nu nóg extremer. Mensen lopen rond met zware gebitsontstekingen die niet behandeld kunnen worden. Daarnaast zien we vooral een schrijnend gebrek aan psychische zorg. Er wás al bijna niets op dit vlak, maar nu kunnen getraumatiseerde mensen echt nergens meer terecht. Terwijl de nood nu juist zo enorm groot is’, zegt Karin Arendsen, veldcoördinator van Stichting Bootvluchteling op Lesbos.
“Er wás al bijna niets op dit vlak, maar nu kunnen getraumatiseerde mensen echt nergens meer terecht. Terwijl de nood nu juist zo enorm groot is.”
Geen preventie meer Sinds de lockdown is het aantal psychische klachten in het kamp toegenomen. Bestaande psychische klachten zijn verergerd, vertelt Jamilah Sherally, medisch coördinator van Stichting Bootvluchteling op Lesbos. ‘Denk hierbij aan duidelijke psychische klachten zoals depressiviteit, paniekaanvallen, suïcidale gedachten, stijging van zelfbeschadiging onder minderjarigen en huiselijk geweld. Maar ook aan klachten die direct verbonden lijken aan mentale gezondheid, zoals hoofdpijn, slapeloosheid, lage rugpijn en maagklachten. Opmerkelijk genoeg begonnen de klachten van de meeste patiënten bij aankomst in Moria.’ Gebrek aan preventie heeft mogelijk geleid tot het ontstaan van veel nieuwe klachten. Door de beperkende maatregelen heeft Stichting Bootvluchteling haar psychosociale hulp in het kamp moeten stilleggen. ‘Veel klachten die wij zien, hadden preventief verholpen kunnen worden. Bijvoorbeeld door de mental health en stress relief groepen die wij normaal gesproken aanbieden’, zegt Sherally. Het verbod op psychosociale hulpverlening, ook van andere organisaties, leidt in combinatie met de lockdown bij veel mensen tot veel stress en machteloosheid. Arendsen: ‘Mensen zitten in een snikheet kamp zonder basisvoorzieningen. Zij hebben geen enkel perspectief en kunnen niks anders dan stilzitten en wachten. Het nietsdoen onder deze omstandigheden is voor veel mensen gekmakend.’
“Mensen hebben geen enkel perspectief en kunnen niks anders dan stilzitten en wachten. Het nietsdoen onder deze omstandigheden is voor veel mensen gekmakend.”
Ook kinderen slachtoffer Niet alleen volwassen, ook de duizenden kinderen in Moria leiden ernstig onder de gevolgen van de lockdown. Zij kunnen niet meer naar school, de enige plek waar zij even kind kunnen zijn en hun zorgen kunnen vergeten. Zij zitten dagenlang in hun tent zonder enige afleiding en staan bloot aan pittige, langdurige stress. Dit kan enorm schadelijk zijn voor hun ontwikkeling. Artsen in Moria zien kinderen die gestopt zijn met praten of zelfs niet meer slapen en die op 10-jarige leeftijd weer zijn gaan bedplassen. Zonder adequate zorg zal de situatie met de dag verergeren, vreest Sherally. ‘Lockdowns hebben wereldwijd gevolgen voor de mentale gezondheid. Onder de erbarmelijke omstandigheden van een kamp als Moria worden de gevolgen heel duidelijk zichtbaar. We hebben geen exacte cijfers, maar ik durf te stellen dat de meeste medische problemen in Moria een direct resultaat zijn van mentale klachten: of het nu gaat om slachtoffers van steekpartijen, patiënten met slaapklachten of de vrouw die al voor de zevende keer terugkomt met hoofdpijn. Goede zorg en preventie hadden deze klachten kunnen voorkomen. Nu wordt het probleem alleen maar groter en groter.’
Artsen in Moria zien kinderen die gestopt zijn met praten of zelfs niet meer slapen en die op 10-jarige leeftijd weer zijn gaan bedplassen.
Evacuatie nodig Evacuatie is daarom de enige echte oplossing en is nú dringend nodig, bepleiten Arendsen en Sherally. ‘De kans dat corona het kamp bereikt, is heel aanzienlijk. De gevolgen zullen zeer dramatisch zijn. Mensen zijn al heel kwetsbaar en zullen hierdoor sneller ziek worden. De druk op de lokale gezondheidszorg zal nog verder toenemen. Het enige ziekenhuis van Mytilini kan dit met onvoldoende personeel en beademingsapparatuur en slechts zes IC-bedden niet aan. Ik vrees dat hierdoor paniek zal ontstaan en dat ook patiënten die om andere redenen zorg nodig hebben niet meer gezien kunnen worden. Uiteindelijk vrees ik dat mensen hierdoor onnodig zullen overlijden’, zegt Arendsen. ‘Moria is een officieel Europees vluchtelingenkamp. Het feit dat Europa, wetende wat het gevolg van een corona uitbraak hier kan zijn, mensen nog steeds geen humane opvang en eerlijke asielprocedure biedt, ís en blijft ongekend. Het wordt hoog tijd dat andere EU-landen hun verantwoordelijkheid nemen, zich houden aan het Vluchtelingenverdrag en – in solidariteit met Griekenland – gezamenlijk zorgen voor goede opvang van deze mensen. In tegenstelling tot wat de Nederlandse regering zegt, is dit weldegelijk een structurele oplossing.’
Link naar bovenstaand bericht:
1. Zondag 23 augustus 2020"Waarom zouden de vluchtelingen in Griekenland ons een zorg zijn?"
Zo luidt het onderwerp van Jacobine Geel in haar programma "Jacobine".
We kunnen toch niet voortdurend blijven wegkijken?
Vanmorgen vroeg op zondag 23 augustus haar programma op NPO 2:
Een interessant programma waar de theoloog des Vaderlands Samuel Lee, Rob Timmerman van Seawatch en Jeroen Lenaers europarlementariër van het CDA aan het woord komen. Hoe is het volgens hen met onze medemenselijkheid gesteld?
Voor mij wederom een signaal voor verdere actie. Zie ook onderaan mijn recente interview in de Dominicuskrant.
Zwemvest begraafplaats[i] in het Noorden van Lesbos
Ik weet 't, wij hebben onze Corona problemen. En dat baart ons al veel zorgen. Begrijpelijk en ook terecht. Maar op deze grote wereld gebeurt er nog meer!
Zoals onder andere op Lesbos. in het Zuid Oosten van het oude Europa leven daar in een kamp waar plaats is voor 3000 mensen nu ruim 15.000 mensen. Een derde van hen is kind.
De Stadsbron, internetkrant van Amersfoort, heeft mijn wederwaardigheden in februari maart 2020 gepubliceerd. U kunt deze nalezen op:
Hoofdingang Kamp Moria
Nu zijn we weer een aantal maanden verder. In augustus 2020 is de situatie in kamp Moria is nog steeds onmenselijk slecht.
En er verdwijnen nu ook mensen op onduidelijke wijze volgens The New York times van 14 augustus 2020:
Gelukkig is “Nieuw Wij” een actie gestart voor de opvang van kinderen uit Lesbos.
Hierbij de link: https://www.nieuwwij.nl/actueel/christelijke-voorgangers/
Deze oproep gaat op 31 augustus naar Tweede Kamerleden van CDA en ChristenUnie.
Tot slot, op vrijdag 21 augustus 2020, besteedt ook de Volkskrant in een helder artikel aandacht aan dit uiterst gecompliceerd probleem.
En vrijdag 21 augustus 2020 is er in de Dominicuskrant een interview met mij over dit onderwerp verschenen. Tevens wordt ook een actieplan mijnerzijds beschreven.
Mijn verzoek is: Verspreid svp dit bericht in uw netwerk! Alvast bedankt.
met beste groet,
Gerrit Sepers
In een kapelletje te Mithymna staat deze afbeelding van deze beschermheilige. De boot van de coast guard is aan dit beeld toegevoegd. Wie beschermt wie?
[i] https://www.huffpost.com/entry/lesbos-life-jacket-graveyard_n_567487eee4b0b958f656d08a?guccounter=1
Een gouden krans van Liefde en Warmte - Anemone "Honoré Jobert"
Hartverscheurend. Gelukkig komen er toch projecten op gang om te helpen.